Veel moeders voelen van nature een sterke band met en toewijding aan hun kinderen. We willen er alles aan doen om onze kinderen gelukkig en gezond te zien. Dit moedersinstinct om voor je kinderen te zorgen kan ertoe leiden dat je je eigen behoeften en verlangens opzij schuift.

Dit kan onder andere komen door sociale en culturele verwachtingen.  In sommige samenlevingen worden moeders geconfronteerd met sociale en culturele verwachtingen waarbij het moederschap als de hoogste prioriteit wordt beschouwd. Ze kunnen het gevoel hebben dat ze falen als ze tijd en energie aan zichzelf besteden in plaats van aan hun kinderen.

Het opvoeden van kinderen vergt veel tijd, energie en aandacht. We kunnen als mama gemakkelijk overweldigd raken door de dagelijkse verantwoordelijkheden, zoals het verzorgen van kinderen, het huishouden, werk en andere verplichtingen. Hierdoor blijft er soms weinig tijd over voor onszelf.

Een gebrek aan ondersteuning van je partner, familieleden of de maatschappij als geheel kan het moeilijk maken om de focus op je eigen leven te behouden. Als je het gevoel hebt dat je alles alleen moet doen of niet voldoende steun krijgt, kan dit leiden tot het verlies van eigen behoeften en verlangens.

Sommige mama's hebben te maken met schuldgevoelens als ze tijd en energie aan zichzelf besteden. Ze kunnen zich schuldig voelen omdat ze het idee hebben dat ze egoïstisch zijn of tekortschieten als ze niet constant beschikbaar zijn voor hun kinderen. Het streven naar perfectionisme in het moederschap kan ook bijdragen aan het verlies van de focus op het eigen leven.